Massale
ontslagen kondigen zich aan op de luchthaven van
Oostende en deze faalt totaal in haar voornaamste
doelstelling, de tewerkstelling (1)! Ook WILOO wordt
daar niet vrolijk van.
Indien we de
jongste persberichten mogen geloven werd “de schuldige”
gevonden “de hoge kerosineprijs”.
Was het maar
zo simpel! Volgens WILOO is er in Oostende veel meer aan
de hand:
-
Een kapitale fout
werd zo’n 40 jaar geleden gemaakt toen de startbaan werd
verlengd richting stad!
Om een zinvolle renderende luchthaven te kunnen uitbaten moet deze echter
24/24 voor zijn klanten kunnen openstaan zonder
beperkingen in bewegingen zoals in Luik, waar men
Oostende steeds mee vergelijkt. Daar werden met veel
overheidsgeld hele wijken afgebroken en of
geluidsgeïsoleerd, en werd dus een duidelijke keuze
gemaakt. In Oostende niet, in het tegendeel, hele
woonwijken, winkelcentra, scholen werden pal onder de
aanvliegroute toegestaan.
Sindsdien houden stad en luchthaven elkaar in een
houdgreep. Geen van beide biedt veel
(milieu)(operationele)ruimte aan de ander. De luchthaven
is daardoor niet aantrekkelijk genoeg voor grote klanten
(o.a. integratoren) terwijl het haar wel veel geld kost
om haar licenties te behouden en ze onvoldoende omzet
draait om ook maar enige kapitaal- arbeids- en
personeelsrendabiliteit te kunnen halen.
-
De luchthaven heeft
ook te weinig “capture area”, is te perifeer gelegen,
weg van de grote economische centra. Dat zien we nu al
jaren aan het schrikbarend hoge aantal korte vluchten.
Men slaagt er niet in regionaal voldoende lading te
vinden om vliegtuigen telkens helemaal te vullen.
Bovendien zijn er ook teveel luchthavens op korte
afstand waarmee moet geconcurreerd worden. Rijsel op 98
km, Manston op 100km, Brussel op 100 km en vooral Luik
waar de Waalse regering volop voor de luchthaven koos,
zwaar investeerde en binnenkort via een nieuwe
spooroverslag zowaar op een vracht-HST-lijn zal
aangesloten worden.
- Wat verder de vracht in
Oostende zwaar hypothekeert, is het feit dat door het
zeer geringe aantal klanten en verkeer (gemiddeld een
paar vluchten per dag!) er geen onderlinge symbiose
mogelijk is tussen vracht-vracht en
vracht-PAX-toestellen en dit zwaar op de rendabiliteit
drukt. “Full freighters” krijgen het straks in Oostende
extra moeilijk door de structuur van de nieuwe grote
vloot passagierstoestellen die thans wereldwijd gebouwd
wordt. Toestellen die straks veel vracht aankunnen en op
concurrerende luchthavens zullen opereren.
Volgens
sommigen moet de Vlaamse regering meer doen:
De afgelopen
vijf jaar pompte de Vlaamse overheid (wij allen dus) 41
miljoen euro belastinggeld in de luchthaven van Oostende
terwijl de eigen opbrengsten van de luchthaven amper een
derde van de kosten dekken. Per dag wordt er zo'n 22.000
euro verbrand. In 2006 werden miljoenen in een (MK)loods
geïnvesteerd. Ze staat al 5 jaar leeg. Ook Belgocontrol
doet/deed zijn duit (ongewild) in het zakje, per jaar
levert het +/- 6 miljoen gratis diensten voor de
luchtverkeersleiding. Het contract met de nieuwe Franse
uitbater EGIS is een echt cadeautje en betekent straks
een jaarlijkse extra kost voor de belastingbetaler van
25%! En dit na een privatisering! Egis zal bijv. in het
eerste jaar van haar concessie 0 (nul) euro vergoeding
moeten betalen. Ze heeft tien jaar lang een super
contract op zak waarbij de Vlaamse overheid de verliezen
zal blijven dekken en opdraait voor de infrastructuur
(vraag is wel of e.e.a. straks door Europa goedgekeurd
zal worden). Moet de Vlaamse Overheid nog meer doen?
Zoals in Luik, een halve stad met woonwijken, scholen,
winkelcentra (Stene) onteigenen en afbreken
(kostprijs…), om toch maar voldoende troeven te hebben
om te kunnen concurreren. De vraag stellen is ze
beantwoorden! Onmogelijk en bovendien is zelfs dan het
resultaat niet gegarandeerd.
Conclusie:
deze luchthaven heeft de boot en de tewerkstelling
volledig gemist. Na 40 jaar gesukkel en verspilling, 40
jaar van mooie sprookjes en beloftes, is het tijd om
moedige beslissingen te nemen. Volgens WILOO is
reconversie het enige zinvolle besluit. Dat is goed voor
de stad, het milieu en de belastingbetaler. Een kleine
luchthaven op maat van de omgeving is (misschien) het
enige nog haalbare en zinvolle.
De nu geblokkeerde woonuitbreidingszones in de buurt
kunnen hierbij vrijgemaakt worden voor jonge gezinnen.
Op de vrijgekomen gronden kan wind- en zonne-energie
opgewekt worden voor de hele streek via lokale
coöperatieven. Duurzame energiezuinige serres kunnen
gebouwd voor lokale landbouw. Luchthaven gebonden
industriezones kunnen voor algemeen gebruik vrijgegeven,
waarbij meteen ook ruimte komt voor bijv. overslag van
goederen van grote vrachtwagens naar kleine elektrische
voor stedelijk distributie, enz.
Dat alles zal
pas duurzame werkgelegenheid opleveren!
m.vr.gr.,
vzw WILOO
(1)
luchthavencharter
2003
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=NBRA28012003_027
http://www.wiloo.be/luchthavencharter.htm